به‌گزینی روش‌های نیازسنجی آموزشی با استفاده از تکنیک TOPSIS

هدف پژوهش حاضر انتخاب روش­ها و الگوهای مناسب نیازسنجی آموزشی بر اساس معیارها و عوامل تاثیرگذار می­باشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات، توصیفی و از نوع پیمایشی می­باشد. جامعه آماری پژوهش، مجریان و خبرگان در زمینه نیازسنجی آموزشی می­باشند. جهت انتخاب اعضای نمونه از نمونه­گیری هدفمند استفاده شده است. جمع­آوری داده­ها با استفاده از دو روش کتابخانه­ای برای مرور ادبیات پژوهش و روش میدانی (توزیع و جمع­آوری پرسشنامه) انجام گرفت. روایی پرسشنامه توسط خبرگان سنجیده و همچنین به دلیل مطابقت با ادبیات تحقیق تایید شد و پایایی آن به وسیله نرخ ناسازگاری پرسشنامه و تکرار دوباره آزمون مورد تأیید قرار گرفت. جهت تحلیل داده­ها و مشخص ساختن ضریب معیارهای موثر بر روش­های نیازسنجی وشناسایی اولویت آن­ها از روش تحلیل سلسله­مراتبی (AHP) و نرم افزار Expert choice و مشخص ساختن ضریب نزدیکی و اولویت هر یک از روش­های نیازسنجی آموزشی از  تکنیک تاپسیس و نرم افزار Excel استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد تکنیک دیکوم، تجزیه و تحلیل شغل و در کل روش­های توافق­محور مناسب­ترین روش­های نیازسنجی آموزشی می­باشند.